زن افغان از آلمان فرار كرد و در آمريكا پناهندگى گرفت
ايرج ربيعي ايرج ربيعي


يك زن افغان كه از حدود ۲۰ سال گذشته در آلمان بصورت پناهنده سياسى زندگى ميكند، بعلت شدت فعاليت نئو نازى ها مجبور شد به آمريكا پناه ببرد. دادگاه سان فرانسيسكو در ايالت كاليفرنيا، دلايل پناهندگى سياسى اش را محكمه پسند دانست و به وى پناهندگى داد.
اوتو شيلى وزير كشور آلمان طى نامه اى به جان آشكرفت وزير دادگسترى آمريكا به شدت نسبت به رأى دادگاه تجديد نظر سان فرانسيسكو اعتراض كرد. بخش هاى ديگر اين نامه مفصل كه بصورت محرمانه نوشته شده و وزارت كشور آلمان مايل نيست در باره آن اطلاعات بيشترى در اختيار وسايل ارتباط جمعى بگذارد، حاكى از نگرانى اوتو شيلى از خدشه دار شدن چهره آلمان بعلت فعاليت هاى نئو نازى ها در جهان است.
خانم زكيا مشيرى ۴۶ ساله است و در سال ۱۹۷۹ به شهر برگه دورف در نزديكى هامبورك به شهرى كه قبلأ شوهرش پناه برده بود، رفت و آنجا تقاضاى پناهندگى كرد كه مورد موافقت قرار گرفت. وى دو پسر دارد كه هردو در آلمان متولد شده و تابعيت آلمان را دارند. شوهر اين خانم، فريد مشيرى قبلأ در شهر هامبورگ تقاضاى پناهندگى كرده بود. تقاضاى پناهندگى وى در دادگاه اول مورد قبول قرار نگرفت. قاضى دليل آورده بود كه اين خانم در اروپا و يك كشور مطمئن عارى از خطر زندگى ميكند و بايد خاك آمريكا را ترك كند.

خانم كاترين وتيونو وكيل دادگسترى زكيه مشيرى توانست با ارائه اسناد و اخبار مطبوعات آلمان به دادگاه تجديد نظر، ثابت كند كه در آلمان بعلت فعاليت شديد نئو نازيها و ورود آنها به دو مجلس ايالتى، ايالات زاكسن و براندنبورگ در ماه سپتامبر گذشته، نئو نازى ها خطرناك شده و در نتيجه جان موكل وى در اين كشور در خطر است. وى همچنين در دادگاه با اسناد زيادى توانست ثابت كند كه دولت آلمان علاقه چندانى به جلوگيرى از خشونت نئو نازى ها در مقابل خارجيان اين كشور ندارد. ديگر اينكه خانم كاترين وتيونو وكيل دادگسترى نامه هاى تهديد آميز را به دادگاه ارائه داد كه در آنها خانم مشيرى تهديد به مرگ شده بود.
در تماسى كه نويسنده روى خط آلمان با وزارت كشور داشت كسى حاضر نشد اطلاعات بيشترى در اختيار نيمروز بگذارد فقط يكى از كارمندان بخش ارتباطات اين وزارتخانه به ما گفت كه مهمترين مسئله براى ما آبروى كشور است زيرا در غير اين صورت صادرات ما كه بخش عظيمى از بودجه را تشكيل ميدهد، در خطر خواهد افتاد، نكته ديگر بدنامى براى ما است. وى همچنين گفت: در نامه اى كه اوتو شيلى به وزير دادگسترى آمريكا نوشته، از وى خواهش كرده تا مسئله را بيشتر پيگيرى كند. وى اضافه كرد كه خانم مزبور اغراق گويى ميكند و دولت شواهدى در دست ندارد كه جان وى در كشور ما در خطر است و يا به وى حمله شده و آزارش كرده اند، با وجود اين دستور رسيدگى به اين مسئله در وزارت خانه صادر شده است.
دولت آمريكا براى سفر فريد مشيرى همسر اين خانم به آمريكا و تقاضاى پناهندگى اش هنوز تصميم نگرفته است، زيرا بر عليه وى بعلت سوء استفاده و كلاه بردارى از اداره رفاه (سوسيال آمت) پرونده جرم موجود است و در انتظار زمان رسيدگى در دادگاه است.
همچنين آمريكا براى دو پسر خانم مشيرى تصميمى نگرفته و آنرا به آينده موكول كرده است.


تقاضاى بزرگان كشور براى دارندگان اقامت تحملى


بيش از ۵۰۰ نفر از نويسندگان، سياستمداران و اعضاى اتحاديه هاى كارگرى و كارمندى در يك نامه سرگشاده و مدلل از دولت خواستند كه به كاغذ بازيهاى خود پايان دهد و به خارجيانى كه اقامت تحملى (دولدونگ) دارند، اجازه اقامت بدهد.
شوارتس شيلينگ وزير سابق پست و نماينده آلمان براى اجراى صلح در يوگوسلاوى در دهه گذشته كه اكنون مدير سازمان طرفدار از پناهجو (پرو آزول) است در يك مصاحبه مطبوعاتى شديدأ در رابطه با سرگردانى پناهجويان به دولت حمله كرد و گفت: در حال حاضر در آلمان ۲۱۷ هزار پناهنده بلا تكليف زندگى ميكنند كه ۱۵۰ هزارنفرشان بيش از ۵ سال در اين كشور هستند و اكثر آنها در جامعه ما پذيرفته شده اند، در حقيقت آنچه دولت ميخواهد به آن عمل كرده اند، در حاليكه دولت ميخواهد آنها را اخراج كند. از اين رو بايد به پرونده تعداد ۱۵۰ هزار نفرشان بعنوان پرونده هاى موارد قديمى (آلته فله) رسيدگى شود. به پرونده هاى موارد قديمى در شش سال پيش رسيدگى شد و دولت به همه آنها اقامت داد. وى گفت جاى تعجب است كه دولت از گذشته خود عبرت نگرفته. اين ما بوديم كه بعد از جنگ جهانى دوم از آلمانى هاى فرارى كه از ترس نازيها در كشورهاى ديگر زندگى ميكردند، خواستيم به كشور باز گردند و به آنها گفتيم در اينجا دموكراسى حكومت ميكند. اما مثل اينكه گذشته فراموش شده و به اين دسته از خارجيان اقامت تحملى زنجيره اى حتى يك هفته اى ميدهند.
در همين رابطه فولكر روسوشا عضو هيأت مديره اتحاديه هاى كشور و يكى از امضاء كنندگان نامه سرگشاده اظهار داشت: آمار نشان ميدهد كه اكثر اين افراد كار ميكنند، حال اوتو شيلى (وزير كشور) دستور ميدهد اجازه كارشان را باطل كنند و بدينوسيله ميخواهد آنهارا زير فشار قرار داده و تهديدشان كند كه كشور را ترك كنند.

دولت ميخواهد طى كميسيونى در ۱۸ و ۱۹ ماه جارى براى بسيارى از گروهها و مليت ها كه اقامت تحملى دارند تصميم بگيرد. بهمين دليل سازمان طرفدار پناهجو با ارائه نامه سرگشاده از دولت ميخواهد تا در اين زمينه بزرگ منشى نشان داده و به پناهجويان بلاتكليف اقامت دهد. در اين نامه آمده است كه دولت اجازه اقامت را جايگزين اقامت تحملى كند. سازمان نامبرده همچنين طى نامه اى به كميسيون شكايات مجلس از اين كميسيون خواسته است كه مشكل اين دسته از پناهجويان را در صدر بررسى مشكلات خود قرار دهد و از دولت بخواهد تكليف اين دسته از پناهجويان را به نفع اين افراد، تعيين كند.
در نامه سرگشاده اى كه بزرگان كشور به دولت ارائه داده اند، نام تمام سازمانهاى مذهبى، سياسى، اتحاديه ها و نمايندگان دو مجلس بوندس تاك و بوندس رات (پارلمان كشور و پارلمان نمايندگان ايالات) ديده ميشود. نكته مهم ديگر اينكه دانشمندان، نويسندگان و برندگان جايزه صلح آلمان از جمله گونتر گراس اين نامه را امضاء كرده اند.

November 6th, 2004


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها